Στρέλλα

Κάπου στη μέση αυτής της ταινίας, μετά από ένα μεγάλο μονόλογο – αποκάλυψη, ξετυλιγμένο με τα μάτια χαμηλωμένα πάνω από ένα πιάτο γαριδάκια έναν μονόλογο φτιαγμένο δηλαδή με μια δόση τραγωδία κι άλλη μια δόση σαπουνόπερα, κάπου εκεί λοιπόν, στη μέση της ταινίας, τη στιγμή της αποκάλυψης ενός μυστικού τρομερού, οι θεατές καλούνται να συνειδητοποιήσουν τι έχουν δει μπροστά στα μάτια τους σε δυο διαφορετικές, απόλυτα ερωτικές, σκηνές, λίγη ώρα νωρίτερα. Σε αυτό το σημείο, η ταινία Στρέλλα του Πάνου Κούτρα, που, όπως και οι ήρωές της, έχει αυτοσυστηθεί με την αφέλεια μικρού παιδιού, δείχνει τα δόντια της.