Το Γενί Χαμάμ ή «ΑΙΓΛΗ» είναι ένα αξιόλογο οθωμανικό μνημείο της Θεσσαλονίκης, χτισμένο στα τέλη του 16ου αιώνα. Ανήκει στην Ιουλία, απόγονο μιας οικογένειας προσφύγων από την Καισάρεια της Καππαδοκίας που ζει στη Συμπρωτεύουσα αναπολώντας τα αρώματα των Χαμένων Πατρίδων: η Ελεωνόρα, μητέρα της Ιουλίας, ο θείος Ανέστης, αδερφός της Ελεωνόρας και η γυναίκα του θεία Στάσα. Το παζλ συμπληρώνει ο άντρας της Ιουλίας, ο Βοιωτός Αλέξανδρος.
Την ήσυχη, ταπεινή και ευτυχισμένη ζωή της οικογένειας έρχεται να ανατρέψει τον Μάη του 1981 -λίγο πριν από τις επικείμενες εκλογές- ένα έγγραφο του υπουργείου Πολιτισμού για την απαλλοτρίωση του διατηρητέου μνημείου. Τις πολύπλοκες διαδικασίες με το ελληνικό δημόσιο αναλαμβάνει -παρά τη θέλησή του- ο Αλέξανδρος, υπακούοντας στην επιθυμία της υπόλοιπης οικογένειας. Και τότε ξεκινάει η «οδύσσειά» του. Ένα μακρύ ταξίδι μέσα στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας αλλά και της πολιτικής «Αλλαγής» που ακολούθησε, βιώνοντας σε όλο της το μεγαλείο την «παραφροσύνη» της δημόσιας διοίκησης στη δεκαετία του ’80.’Ενα ταξίδι που ξεδιπλώνεται μπροστά μας σαν να παρακολουθούμε μια παλιά καλή ελληνική ταινία της εποχής, με χιούμορ και πολλά ευτράπελα.
Έχοντας πάντα συντροφιά του το φάντασμα της Χακτζέ Μπινάζ Χανούμ που στοιχειώνει το Γενί Χαμάμ, ο ήρωάς μας καταλήγει στην Ιθάκη του: σ’ ένα κέντρο ψυχικής υγείας της πόλης, γαλήνιος και συμφιλιωμένος με το μάταιο της περιπέτειάς του…
[Προηγήθηκε το Διατηρητέο (1989), ακολούθησε το θεατρικό «Γενί Χαμάμ» (2005) και η σειρά ολοκληρώνεται
με το Φάντασμα της «ΑΙΓΛΗΣ».
